Medal: Bazylika Mariacka w Gdańsku – Madonna 462

Opis

Konkatedralna Bazylika Mariacka zwana często „Koroną Gdańska” jest największą w Europie świątynią wybudowaną z cegły. Potężne jej mury i wieże wznoszą się wysoko nad panoramą miasta oraz nad rozległą okolicą.

Piękna Madonna Gdańska (I poł. XV w.)

Madonna z Dzieciątkiem, wapień, wym.: 198 cm, podstawa 60 x 40 cm. Retabulum, ok. 1515-1520, warsztat gdański, drewno dębowe i lipowe, polichromowane i złocone, wym.: 260 x 90 x 60 cm.

Do 1877 r. rzeźba wraz z szafą ołtarzową stały w południowej części prezbiterium, w pobliżu ołtarza głównego. Następnie została przeniesiona do kaplicy św. Rajnolda, gdzie znajdowała się do II wojny światowej. Pochodzi z drugiej generacji Pięknych Madonn. Stylistycznie nawiązuje do typu praskośląskiego, ale również to typów franko-flamandzkiego i francuskiego. Madonna ma delikatne rysy, ubrana jest w czerwoną suknię zakrytą niebieskim płaszczem ze złotą lamówką i rozetami. Kształt kompozycji oparty jest na literze „C”.

Szafa stanowi tło Madonny. Tylna ściana jest nieruchoma, pozostałe są przymocowane do niej na zawiasach i tworzą sześć skrzydeł. Jest ozdobiona promienistą glorią, wieńcem różanym składającym się sześćdziesięciu trzech róż, pomiędzy którymi znajduje się siedem medalionów ze scenami pasyjnymi. Z lewej od dołu są to: Ostatnia Wieczerza, Modlitwa w Ogrójcu, Biczowanie, Cierniem ukoronowanie, Obnażenie z szat, Ukrzyżowanie, Opłakiwanie oraz ósmy umieszczony w przykryciu z przedstawieniem św. Trójcy. Po bokach klęczą zwróceni w stronę Maryi duchowni oraz przedstawiciele różnych grup i stanów społecznych. Wyżej znajdują się święci w półpostaci: biskup bez atrybutów i św. Franciszek ze stygmatami i krzyżem. Malowane skrzydła zdobią motyw Ecce Homo oraz wizerunki świętych – św. Klary, św. Antoniego Padewskiego, św. Brygidy, św. Elżbiety, św. Katarzyny Szwedzkiej oraz św. Bernardyna z Sieny.

Różaniec złożony z siedmiu tajemnic był znany szczególnie wśród franciszkanów i brygidek. Powstanie jego łączy się z św. Brygidą, która polecała swoim siostrom odmawianie sześćdziesięciu trzech Zdrowaś Maryjo i siedmiu Ojcze Nasz dla uczczenia sześćdziesięciu trzech lat, które NMP przeżyła na ziemi.