Kościół OO. Bernardynów w Krakowie

Medale do nabycia przy wejściu!

Kraków to ewenement na szlaku „Złote Małopolskie”. W całej Polsce jest tylko kilka miast, które mogą równać się z byłą stolicą Polski pod względem liczby zabytków i historycznych miejsc. Oprócz najbardziej znanych lokalizacji warto zwrócić uwagę między innymi na kościół OO. Bernardynów. Kościół p.w. św. Bernardyna ze Sieny i klasztor Bernardynów położone są u podnóża Wawelu w narożniku ulic Bernardyńskiej i Stradom. Każdy kolekcjoner zwróci uwagę na automat z cennymi numizmatami, który znajduje się przy wejściu do świątyni. Złote medale, zwane również monetami są niepowtarzalną pamiątką z tego wyjątkowego miejsca. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z faktu, że to właśnie ten kościół to kolebka popularnej nazwy „Bernardyni”, której używa się w stosunku do Zakonu Braci Mniejszych.

 
Kościół murowany z cegły i częściowo z kamienia jest trójnawową bazyliką z transeptem i kopułą w krzyżu oraz dwoma wieżami. Trójprzęsłowemu prezbiterium towarzyszą po bokach aneksy obejmujące po stronie południowej kaplicę św.Anny i zakrystię a po stronie północnej kaplicę bł. Szymona z Lipnicy i składzik. Do kościoła od zachodu przylega czworobok zabudowań klasztornych. Pierwszymi zakonnikami bernardyńskimi w Krakowie byli uczniowie franciszkanina św. Jana Kapistrana, który rzeszę zwolenników zjednał sobie kazaniami, które sprzeciwiały się marnotrawstwu i grzesznemu życiu. Nowa nazwa zakonu była konieczna dla odróżnienia Bernardynów od obecnych już wówczas w Krakowie franciszkanów. W świątyni uwagę zwiedzających przyciąga obraz prezentujący taniec śmierci. Powstanie krakowskiego dance macabre datuje się na drugą połowę XVII wieku.

Kościół wzniesiono w 2 połowie XVII w. (1659-1680), w miejscu zburzonej w czasie wojen szwedzkich świątyni Bernardynów. Nie ulegał przebudowom lecz kilkakrotnie w ciągu dziejów był odnawiany. Znacznym przeróbkom ulegało natomiast wyposażenie wnętrza.

Gruntowne prace przy odnowie wnętrza przeprowadzano w 2 połowie XIX. i w latach 20 XX w. oraz w latach 1967-69. W efekcie tych prac zmianie uległa kolorystyka ścian i ołtarzy.
Obecne prace remontowo-konserwatorskie w zespole klasztoru Bernardynów rozpoczęto od elewacji W. l. 1998-2001 odnowiono fasadę, elewacje boczne kościoła i klasztoru od ul. Bernardyńskiej.
Prace we wnętrzu kościoła rozpoczęły się w roku 2003 od konserwacji kaplicy bł. Szymona z Lipnicy, w której znajdują się relikwie przyszłego świętego.

Konserwacji poddano marmurowy XVII w. ołtarz wraz z nagrobkiem bł. Szymona, obrazy: ołtarzowy, malowany przez Jana Gotharda Brekhoffa, oraz obraz umieszczony we wnęce ściany południowej, przedstawiający modlącego się Szymona otoczonego 11 scenami z jego życia.