Kolegiata p.w. św. Marcina w Opatowie

Medale do nabycia w wejściu do Kolegiaty!

Ziemia świętokrzyska obfituje w małe, klimatyczne miasteczka z bogatą historią, o czym przekona się każdy, kto zdecyduje się przemierzyć szlak „Złote Świętokrzyskie”. Jednym z takich miasteczek bez wątpienia jest Opatów. Jan Długosz napisał, że w Opatowie osiedlili się templariusze, którzy pozostawili po sobie najcenniejszy zabytek miasteczka- kolegiatę św. Marcina. W wejściu do świątyni znajduje się automat z kolekcjonerskimi medalami, które przedstawiają wizerunek patrona kolegiaty. Kolegiata p.w. św. Marcina w Opatowie – romański kościół parafialny pw. Świętego Marcina z Tours ulokowany w Opatowie, w województwie świętokrzyskim. Jest to najcenniejszy zabytek Opatowa. Posiada status kolegiaty – pierwsza wzmianka o kanonikach opatowskich pochodzi z roku 1206. Wybudowana w stylu romańskim świątynia zawiera wiele elementów gotyku oraz późniejsze renesansowe i barokowe szczegóły. Kolegiata zbudowana jest z ciosów piaskowca krzemienistego, który wydobywa się w pobliżu Opatowa. Wnętrze kolegiaty zachwyca barokowymi zdobieniami. Na ścianach widnieją malowidła o tematyce historyczno-batalistycznej. Turyści mogą podziwiać malunki przedstawiające „Bitwę na Psim Polu”, „Bitwę pod Wiedniem” czy „Bitwę pod Grunwaldem”. Sklepienie zdobią sceny z życia świętego Marcina. W północnej nawie świątyni znajduje się renesansowy nagrobek rodziny Szydłowieckich. Cokół nagrobka kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego zdobi najcenniejszy zabytek opatowskiej kolegiaty, czyli „Lament opatowski”. Jest to płaskorzeźba odlana w brązie. Dzieło pochodzi z 1536 roku i jest dziełem Bartolomeo Berrecciego. Jest to arcydzieło sztuki renesansowej, które przedstawia 41 postaci, które opłakują zmarłego właściciela Opatowa. Wśród dworzan, muzyków i członków rodu Szydłowieckich przedstawiono postać króla Zygmunta I Starego. Uwagę zwiedzających przyciąga oryginalny, renesansowy strop pod chórem. W kolegiacie znajduje się wiele cennych zabytkowych przedmiotów takich jak, chociażby szesnastowieczne ornaty, monstrancja z 1730 roku, czy barokowe kielichy. Podczas remontów wciąż odkrywane są nieznane wcześniej malowidła, które nie tylko zachwycają turystów, ale również rzucają nowe światło na historię opatowskiego zabytku.