Opis
Konkatedralna Bazylika Mariacka zwana często „Koroną Gdańska” jest największą w Europie świątynią wybudowaną z cegły. Potężne jej mury i wieże wznoszą się wysoko nad panoramą miasta oraz nad rozległą okolicą.
Zegar astronomiczny (1464-1470)
Drewno dębowe, sosnowe i lipowe, blacha miedziana, papier, tempera, wym.: wys. 14,5 m; kalendarium 4,1 m; planetarium 4,5 m.
Zegar został wykonany przez Hans Düringera z Torunia. Składa się z trzech kondygnacji: kalendarium, planetarium i teatru figur.
Kalendarium tworzą trzy tarcze. Największa jest podzielona promieniście na 365 sekcji, które odpowiadają dniom oraz koncentrycznie na 22 kręgi. Łącznie w polach znajduje się 3005 danych dla lat 1463-1538. W poszczególnych kręgach zawarto m.in. dni tygodnia, daty świąt stałych, kalendarz liturgiczny z imionami świętych z zaznaczeniem wigilii i oktaw wybranych świąt. Dwie mniejsze tarcze umożliwiały obliczanie danych potrzebnych do skonstruowania kalendarza liturgicznego, aktualizowały dużą tarczę na 76 lat i pozwalały na ustalenie dat świąt ruchomych. W centrum kalendarium znajduje się figura Marii z Dzieciątkiem w promienistej glorii. Całość otacza rama z czterema postaciami symbolizującymi upływ czasu. W lewym górnym rogu znajduje się rzeźbiona twarz, którą uznaje się za portret mistrza Düringera.
W planetarium znajdują się trzy wskazówki: godzinowa, Słońca i Księżyca. W kręgu zewnętrznym zawarto 24 cyfry odpowiadające godzinom. Południe jest u góry, północ u dołu. W następnym kręgu znajdują się znaki zodiaku. W centrum znajduje się smok, pod którym widoczne są namalowane fazy Księżyca. W narożnikach po obu stronach planetarium podczas spektaklu ukazują się sceny Zwiastowania i Pokłonu Trzech Króli.
W trzeciej kondygnacji znajduje się teatr figur, zbudowany z dwóch scen i składający się z 23 rzeźb. W dolnej części ukazuje się dwunastu apostołów oraz śmierć z kosą, w górnej ewangeliści. Po bokach umieszczeni zostali Aniołowie i Diakoni. Całość wieńczą figury Adama i Ewy stojące po bokach drzewa wiadomości dobrego i złego, które jest oplecione przez węża z głową kobiecą. Rzeźby Adama i Ewy wybijają godziny i kwadranse.
Zegar był sprawny do połowy XVI wieku.
W 1944 roku zabytek został zdemontowany i wywieziony poza Gdańsk. Zachowały się tarcze i 70% obudowy, wyobrażenia dolnej kondygnacji oraz Waga i szczypce Skorpiona. Z inicjatywy Pana Andrzeja Januszajtisa od 1987 roku trwa rekonstrukcja zegara.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.